Σε αυτήν την περίπτωση, για τον αρχιτέκτονα η γεωμετρία σχεδιάστηκε ως ρευστή δομή που συνδέει και υποστηρίζει τα οριζόντια και κάθετα σχήματα έλλειψης, που απαιτούνται από τους σταθμούς μακιγιάζ και τις βάσεις οθόνης. Στους πάγκους καλλυντικών τοποθετήθηκαν καθρέπτες που ακολουθούν το σχήμα των πάγκων.

Για τους τοίχους, αναπτύχθηκε ένα δευτερεύον σύστημα εμφάνισης: μια παραμετρική συστοιχία χρησιμοποιήσιμων κυττάρων που εξελίσσονται σε διαφορετικά μεγέθη σε ελλειπτικό σχήμα στα οποία επίσης τοποθετήθηκαν καθρέπτες ανάλογης λογικής.

Η έμφαση της χρήσης του λευκού μαζί με τον ρευστό χαρακτήρα των μορφών οδηγεί σε έναν χώρο που είναι πολύ σύγχρονος αλλά ταυτόχρονα πολύ συνεπής με την αυτόχθονες αισθητικές των δρόμων της Μυκόνου.